22 آوریل 2024- مطالعه اخیراً منتشر شده در PLOS One نشان می دهد که تمرینات تایچی یا تمرین تایچی به همراه تمرینات با باند مقاومتی، به طور موثر کنترل قند خون و ظرفیت انتشار ریوی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (T2DM) بهبود می بخشد.

تغییر ظرفیت انتشار ریه‌ها برای مونوکسید کربن (DLCO) توسط  IL-6، eNOS، vWF، TNF-α  و حساسیت به انسولین پیش‌بینی می‌شود. این مطالعه نشان داد که حساسیت به انسولین بسیار مهمتر از سایر عوامل است، که احتمالاً یک نیروی محرکه برای فواید ضد التهاب، کنترل قند خون و عملکرد اندوتلیال می باشد.

محققان نوشتند: متقابلاً، تمرین تایچی نشانگرهای التهابی را کاهش داد و سبب افزایش نیتریک اکسید سنتاز اندوتلیال (eNOS) شد که با بهبود کنترل قند خون تقویت می‌شود، و به بهبود ظرفیت انتشار ریوی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می‌کند.

در حوزه ی سلامتی جامع، تمرین باستانی تایچی به عنوان یک چراغ امید ظاهر شده است، به ویژه برای افرادی که با دیابت نوع 2 دست و پنجه نرم می کنند. تحقیقات اخیر، 24 هفته تمرین تایچی را به عنوان یک راه امیدوارکننده برای مدیریت این وضعیت متابولیک نشان داده است. فراتر از فواید معروف آن برای سلامت جسمی و روانی، به نظر می رسد تایچی دارای قدرت دگرگون کننده ای بر ظرفیت انتشار ریوی و کنترل قند خون در بیماران دیابتی است.

ظرفیت انتشار ریوی، معیاری برای سنجش توانایی ریه برای تبادل گازها، یکی از جنبه های اصلی سلامت تنفسی است که اغلب در بیماران دیابتی به خطر می افتد. قابل توجه است که تمرین تایچی افزایش قابل توجهی را در ظرفیت انتشار ریوی در بین شرکت کنندگان نشان داد. حرکات موزون و تنفس کنترل شده ذاتی تمرینات تایچی باعث افزایش کارایی ریه شده و اکسیژن رسانی بهتر و حذف دی اکسید کربن را تسهیل می کند. این نوع بهبود در عملکرد ریوی، ناراحتی تنفسی را کاهش می دهد و سرزندگی و انعطاف پذیری کلی را تقویت می کند.

با توجه به پیشینه فوق، شیائولی لیو، و همکارانش از مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس شمالی، فورت ورث، تگزاس، ایالات متحده آمریکا، تأثیر 24 هفته تمرین تایچی و تمرین تایچی به علاوه تمرینات با باند مقاومتی را بر ظرفیت انتشار ریوی و کنترل قند خون در بیماران مبتلا به T2DM بررسی کردند.

برای این منظور چهل و هشت بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 وارد این مطالعه شدند. آنها به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروهA-: تمرین تایچی60 دقیقه در روز، شش روز در هفته به مدت 24 هفته؛ گروهB-: تمرین تایچی بعلاوه ی تمرین با باند مقاومتی 60 دقیقه در روز، به مدت 4 روز در هفته به اضافه 60 دقیقه تمرین باند مقاومتی دو روز در هفته به مدت 24 هفته ؛ و گروهC-یا کنترل: حفظ سبک زندگی روزانه ی معمول.

تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه ی گام به گام برای پیش بینیتغییر در ظرفیت انتشار ریه‌ها برای مونوکسید کربنتوسط انسولین، گلوکز خون ناشتا، فاکتور نکروز تومور آلفا(TNF-α)، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، اینترلوکین-6(IL-6)، فاکتور فون ویلبراند (vWF)، نیتریک اکسید سنتاز اندوتلیال(eNOS)، مولکول چسبندگی بین سلولی 1(ICAM-1)، اندوتلین-1(ET-1)، اکسید نیتریک (NO)، پروستاگلاندین I-2، و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، اعمال شد.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

 تمرین تایچی با یا بدون تمرین باند مقاومتی، به طور قابل توجهی باعث بهبود ظرفیت انتشار ریه‌ها برای مونوکسید کربن با افزایش حساسیت به انسولین،eNOS  و NO و کاهش گلوکز خون ناشتا، انسولین، HbA1c، TNF-α، vWF، IL-6، ICAM-1  و ET-1 شد.

 در هیچ یک از این متغیرها در گروه کنترل تغییری مشاهده نشد.

 ظرفیت انتشار ریه‌ها برای مونوکسید کربنبه طور قابل توجهی(R2=0.82)توسط حساسیت به انسولین(استاندارد-β= 0.415) ؛ TNF-α (استاندارد-β=0.259-)؛eNOS(استاندارد-β=0.128، P=0.017)؛ vWF(استاندارد-β=0.201-)؛ IL-6 (استاندارد-β=0.175-) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پیش بینی شد.

 تاثیر حساسیت به انسولین مهمترین پیش بینی کننده برای تغییرات DLCO بر اساس مدل رگرسیون چندگانه بود.

در نتیجه، این مطالعه نشان داد که 24 هفته تمرین تایچی و تایچی به علاوه تمرین باند مقاومتی، کنترل قند خون و ظرفیت انتشار ریوی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود می بخشد.

تغییرات DLCO با بهبود عملکرد اندوتلیال و حساسیت به انسولین و کاهش نشانگرهای التهابی از جمله TNF-α،vWF  و IL-6 توضیح داده می شود.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/the-healing-harmony-study-shows-taichis-positive-impact-on-glycemic-control-and-lung-diffusion-capacity-in-type-2-diabetes-127380